NLdoet en De Weijer
Woensdag 15 maart 2023
De sneeuw lag nog op de bakken met viooltjes, maar de zon scheen inmiddels volop. Het smeltwater droop van de tafels. Zaterdagochtend kon ik de handen uit de mouwen steken om samen met familieleden van bewoners de tuin van zorgcentrum De Weijer op te vrolijken. We gingen de violen in bakken zetten, het tuinmeubilair soppen en een schaduwdoek ophangen.
Maar eerst was er koffie. De 14 bewoners zitten gezamenlijk in de keuken en enkelen in een van de twee rustig ingerichte huiskamers. Ik laat me rondleiden door het centrum dat een kleine twee jaar geleden geopend is voor mensen met dementie waarvoor thuisblijven geen optie meer is. Bij de inrichting is over alles nagedacht. Bewoners die onrustig zijn kunnen hier een rondje lopen. En dat is precies wat een van hen doet, het ene na het andere rondje wordt in opgewekte stemming afgelegd.
Inmiddels zijn wat familieleden binnen gekomen en hebben we zin om aan de slag te gaan. Het is nu echt heerlijk weer! Het schaduwdoek hangt binnen de kortste keren, de viooltjes worden met bevroren kluit en wel in de potten geplaatst en staan even later te stralen op de geboende tuintafels. Sommige bewoners komen al even naar het resultaat kijken. Een dochter uit Amsterdam vertelt me hoe blij ze is dat haar vader hier woont, hoe fijn de kleinschaligheid is, waardoor er echt aandacht aan mensen kan worden geschonken. Maar dat het een broos evenwicht is, vooral onder de vaste krachten, ziet ze. Het is ook zwaar voor ze.
Dementie is een groeiende volksziekte. We worden allemaal ouder, met fysieke en in toenemende mate ook mentale klachten. Daar moeten we tijdig maatregelen voor nemen. Het Rijk is daarvoor als eerste aan zet als financier voor deze voorzieningen. Ook de gemeente moet daar rekening mee houden en condities scheppen in de bouwplannen, zoals Kersenweide in Odijk. Wat zou het mooi zijn als daar ook zo’n voorziening wordt gerealiseerd. De ruimte is!